بیاین یه بازی راه بندازیم که هر کسی که وقتی نوشته های وبلاگ "
از برکلی" رو میخونه حسرت میخوره که ای کاش انگلیسیش همینقدر خوب بود بیاد درست و حسابی اعتراف کنه
من موندم چطوری کسانی میتونن به این پیچیدگی و ظرافت انگلیسی بنویسن
به نظرم بر همه آنها که انگلیسی ادبی بلدند واجب است بیایند به مردم بگویند که انگلیسی اصولی را چگونه میشود آموخت. شوخی نمیکنم ما از انگلیسی چه میدانیم مگر؟
پینوشت توضیحی:اینها همه به بنده بعد از خواندن چند صفحه اول کتاب Wealth of nations آدام اسمیت در کتابفروشی سر کوچه الهام شد
Labels: حسرت
but i didn't get how it relates to Adam Smith's, guess i have to go read its first pages again!
I am embarrassed and flattered at the same time! You are entirely too kind to me. I think when your young audience have lived as long as I have, they will have an even better command of the language! Thank you for the compliment my friend.
چندین باری دیدم که از فوربز لینک گذاشتی. این نشون میده که برخلاف من خیلی سایتهای خوبی رو مطالعه میکنی. اگر اکونومیست رو هم به فهرستت اضافه کنی٬ خیلی در ماجرا تأثیر داره.
موفق و پیروز باشی
از تبریکت خیلی ممنون برادر
برای شما و تونی روزهای شادی آرزومندیم
ارادت
بایرام
داشتين با كمال ميل) اگه به وبلاگ من سر زدين و به هر دليل دلتون نخواست كه لينكتون اونجا باشه، فقط كافيه بهم بگين تا لينك رو بردارم.
مرسي.
لینکتو اضافه کردم ممنون از لطفت