من کم کم دارم عاشق محیط ایرانیان دات کام میشوم. آنجا میتوانی هر کسی با هر عقیده ای را ببینی از شاه دوست تا طرفدار احمدی نژاد از کمونیست بد رقم تا مذهبی قشری. ملت با هم بحث میکنند و گاهی هم کمی تند میروند اما به نظرم تا کسی از آدم انتقاد نکند و انسان به کسی انتقاد نکند چیزی در آدم عوض نمیشود. و آدم چیزی یاد نمیگیرد

همانطور که میگویند "انتقاد مادر اختراع است"!!!

اینرا نوشتم که درود بفرستم به روح مرحوم جهانشاه جاوید که آن سایت را پایه گذاشت








پینوشت:
رفته بودم روی دنده غر که بنویسم این چه وضعیه! درهر وبلاگ ایرانی را که باز میکنی نوشته "وای خانمی چه موش نوشتی" یا "وای آقاگل چه لطیف" میخواستم بپرسم ببینم به نظر شما کلا وبلاگهای فارسی کمی همجنسخواه نشده اند؟. که یادم آمد ما ایرانیها کلا از نظر احساسات لطیفیم. مردها هم همدیگر را میبوسیدند یادتان هست!

خدایی خیلی این محیط وبلاگی مان چای شیرینی است به گمانم به این علت است که نود درصدمان افسرده ایم بیست درصد الکی خوش آن پنج درصد بقیه هم بین الکی خوش و افسرده مانده ایم که کدامیم

منبع عکس:
Rankin