حبه حرفهای روزانه
مینویسم که یادم نرود
هنوز




هنوز دارم میدوم
مگر روزی برسم









دوم:
کی فکر میکرد زنانی که دنبال حقوق اولیه انسانها هستند
اینطور دولت ایران رو بترسونن
امیدوارم همه با صحت و سلامت آزاد بشن

Labels: