حبه حرفهای روزانه
مینویسم که یادم نرود
Micro-outsourcing to Iran- قسمت دوم


اگر قسمت اول را نخوانده اید اینجا بخوانید


تا این لحظه همه افرادی که برای من ایمیل فرستادند باید ایمیل ما را که شامل شرح کوتاه پروژه بود گرفته باشند
ما اینجا داریم یک پروژه نمونه آماده میکنیم که برای افرادی که مایلند بفرستیم. در حال حاضر من همه فایلهای نمونه که لازم است را گرفته ام و دارم اسم شرکت را از داخل فایل ها دانه دانه پاک میکنم و وقتی که تمام شد برای همه ایمیل میکنم

از همه کسانی که ایمیل فرستاده بودند ممنونم، بخصوص آنها که در مورد اینترنت ایران کمک کردند ظاهرا ADSL ایران تا حدی . جواب کار را میدهد. اصولا روشی که الان استفاده میشود این است که برنامه ها اینجا روی سرور شرکت قرار دارند و تیم سنگاپور از آنجا وصل میشود به سرور اینجا و فایلها را بر میدارند. عصر آنها (نزدیک صبح آمریکا) که کار را تمام میکنند فایلهای آماده را دوباره روی سرور قرار میدهند و اینجا ما بر میداریم و در طی روز دوباره روش کار میکنیم و برای روز بعد آنها در سنگاپور دوباره فایل آماده میکنیم.

چیزی که برای من خیلی جالب بود این بود که توی اغلب ایمیلها نوشته شده بود که اونها هم این ایده رو داشتن. من خیلی برام جالب بود که اینهمه آدم دنبال این ایده بوده اند. حد اقل ما الان یه پروژه داریم که میتونیم روش برنامه ریزی کنیم و سعی کنیم بگییریمش و نره دست یه ملت دیگه که حاضراند به هر قیمتی انجام دهند

تعدادی هم از نحوه انتقال پول از آمریکا به ایران پرسیده بودند. ما حد اقل امیدواریم که از طریق دوستی ایرانی که زیاد با ایران معامله میکند بتوانیم راحت پول منتقل کنیم (من شک دارم که شرکت بخواهد با وجود تحریم و اینها مستقیم برای افراد پول بفرستد ولی من شخصا رسیدن پول را تضمین میکنم) به اضافه اینکه من یکی دوبار برای دوستانم در ایران با PayPal پول فرستاده ام و میدانم میشود
چیزی که باید ماها الان در این لحظه متوجه باشیم این هست که این کار به هیچ عنوان کار "داوطلبی" نیست. شرکت یک هزینه ای میکند و در مقابل تعهدی میخواهد. اینها خیلی سخت دارند کار میکنند که محصولاتشان را به بازار برسانند و برایشان بین ایرانی و هندی و چینی و آمریکایی فرقی نیست هر کدام که در مجموع بهتر و ارزانتر بود همان کار را میگیرد

یک سری دوستان هم از زمان تخمینی آغاز پروژه سوال کرده بودند. من این را از سوال کردم. استادم میگفت چه این کار بخواهد در ایران انجام شود و چه در هند به هر صورت حوالی سپتامبر آغاز خواهد شد.
یک تعدادی از دوستان هم گفته بودند که با تدریس خصوصی ساعتی پانزده هزار تومان در میاید. من باید در جواب بگم که این پروژه برای کسانی هست که فکر میکنند برایشان به صرفه است طبیعتا کسی که درآمد بهتری دارد باید به آن شغل بچسبد و این پروژه مناسب نیست. (اما در کل سیستم محاسبه هزینه بر اساس ساعت نیست)

همینطور در مورد اینکه برخی سوال کرده بودند که نمیتوانند انگلیسی راحت حرف بزنند اول باید بگویم که نگران نباشند خود جرج بوش هم انگلیسی را درست حرف نمیزند و دوم اینکه اگر کسی به شما زنگ بزند منم که خوب طبیعتا فارسی بلدم!

من فایلها را که آماده کردم میفرستم. در ضمن دوستانی که روی نوشته قبلی کامنت گذاشته بودند لطفا ایمیلشان را برای من بفرستند به همان آدرس out3ourcing@gmail.com که من بتوانم شرح پروژه را که آماده شده را بفرستم

امیدوارم که مشکلی پیش نیاد حیفه که پروژه به این سادگی بره هند عوض ایران

Labels:

2 Comments:
Anonymous Anonymous said...
منتظریم

Blogger مجید said...
سیا جان٬

خواستم فقط یک خسته نباشید و دستت درد نکنه بگم برای این زحمتی که می‌کشی.

مطمئن باش کسانی هستند که ارزش واقعی این کارت رو درک کنند و اون رو تحسین کنند.

ادامه بده که خوب داری پیش می‌ری.

موفق باشی.